Until we meet again❤️

Donderdag:

De laatste dag in Kenia is aangebroken…

Zonder de leiding zijn wij vroeg opgestaan om nog, voordat we vertrekken, een keer mee te gaan met de schoolbus om de kinderen op te halen. Na een halve banaan en stroopwafel zijn we op de motoren gestapt op weg naar Emy-Land. De eerste twee rondjes van de schoolbus hadden we gemist, maar we konden nog wel het laatste rondje die de schoolbus ging maken, meerijden. Na 10 minuten stuiteren in de bus vanwege het hard rijden op onverharde wegen, stapten de eerste twee kinderen in op een afgelegen plek waar een handvol huizen stond. Bij de tweede stop stond al een man op een motor met drie schoolkinderen te wachten op de bus. Nadat die waren ingestapt zijn we nog verschillende keren gestopt om de groep compleet te maken.

Op school aangekomen hebben de meisjes de kinderen vermaakt met knutsel werkjes die ze thuis al hadden voorbereid, de jongens de laatste spijkers in het poppenhuis getimmerd en het naambordje “JMW SHOP 2019” ingekleurd met zwart en opgehangen aan de voorkant van de zelfgemaakte shop. Nadat al de kinderen waren verzameld en zich in een kronkelende rij voor de shop hadden opgesteld, hebben ze een lied gezongen om de shop officieel te openen. Het uitdelen van de snoep die er was gekocht kon beginnen. Het duurde even, maar uiteindelijk had elk kind een snoepje om de opening te vieren. Direct nadat de snoep was uitgedeeld begon zich een groep van de oudere kinderen voor ons te verzamelen die de ‘scouts’ werden genoemd. Het moest er komisch uit hebben gezien met de drie jongens in de shop en de meisjes aan beide zijden van de shop, daar tegenover de scouts die zich in twee rijen netjes hadden opgesteld. Het was opnieuw een officiële ceremonie. Na een soort van mars die de groep had ingestudeerd begon de president van de school een brief voor te lezen om ons als groep te bedanken voor wat wij in de korte periode voor de school hebben betekend.

De groep werd verzameld in de aula waar de leraren en staff op ons zat te wachten. We werden bedankt voor onze inzet die wij in de twee weken hadden gegeven. De motoren stonden al op de jongens te wachten om naar de massage te gaan. Ze konden het niet laten om voor de lange vliegreis nog een keer slapend aan de zee te genieten in een houten hutje van een massage. Na een drankje bij Leonardo’s zijn we naar het resort gegaan om de koffers in te pakken en ons klaar te maken voor de reis die voor ons stond.

We konden gaan. Nadat we de busjes hebben ingepakt zijn we gaan rijden. Toen kwam het bericht dat de eerste vlucht van een uur die wij moesten maken, vertraagd was. Hierdoor zouden wij de tweede lange vlucht van bijna 8 uur niet halen. We parkeerden de busjes aan de kant van de drukke weg zodat Emely en meneer Honkoop konden overleggen wat de beste optie voor ons was. De fantasieverhalen konden beginnen: wat zouden we gaan doen als we nog een weekend moesten blijven. Ondanks het bericht dat we vertraging hadden, bleef de sfeer in de groep positief. Maar alles viel mee toen we een tweede bericht kregen dat de vlucht toch wel op tijd vertrok. Hopend dat alles goed zou gaan, vervolgden we onze weg naar de airport in Mombassa.

De reis kon beginnen. Nog even leuk om mee te maken dat op een vluchthaven ook het licht uit kan vallen, maar voor de rest verliep alles soepeltjes. Een beetje wachten hier en daar bracht ons uiteindelijk in het vliegtuig naar Nairobi. Daar aangekomen zijn we ook weer zonder veel moeite op het vliegtuig gestapt naar Amsterdam. De vermoeidheid kikte bij een groot gedeelte van de groep in. De groep die twee volle weken had gevuld met energie en gek doen, lag er nu maar al te stilletjes bij. De reis duurde hierdoor voor sommigen niet lang en het was dus ook zo gepiept. De landing ging soepel, het verlating van het vliegtuig idem, bij douane een kleine hick-up (Emely werd mee genomen) maar dat duurde niet lang, iedereen miste niks en had niks verloren. Het wachten op de koffers kon beginnen. Familieleden en vrienden zagen we al staan, maar eerst de koffers. Meestal duurt het even, maar even begon deze keer wel iets langer te worden dan normaal. De conclusie werd, na een lange tijd gewacht te hebben, gemaakt: de koffers zijn niet met ons mee gereisd naar Amsterdam, ze liggen een Kenia. En het klopte. Maar ja, het zou deze groep niet zijn geweest om dan toch, na het omhelzen van bekenden en geliefden, een bakje koffie te doen op Schiphol om alles voor de laatste keer af te sluiten. Na gedag te hebben gezegd is iedereen zijn kant op gegaan van het land. De groep is weer als twee weken geleden, maar dan zonder koffer.

Een vriendelijke groet van ons allemaal!

Klussen, verven en Massai Markt

Beste lezers,

1 mei 2019

We Begonnen de dag weer met een heerlijk ontbijt dat we samen met Ruth verzorgden, met overheerlijke smooths die haar man Felix maakt.

1 mei is een nationale vrije dag in Kenia. Waardoor de leraren en kinderen op Emy-Land vrij waren. Met zijn allen gaan we naar school om het overige werk af te maken. De meiden gelijk konden beginnen met het verven van de buitenkant van de keuken. En jongens de laatste dingen afmaakte aan de shop waaronder de laatste verf werkzaamheden, de krijtboorden op gehangen in de shop en een paar leuke local gemaakte kratjes opgehangen. Toen dat gebeurt was hebben we een begin gemaakt om een poppenhuis te bouwen voor de meiden van de school. Ook hebben we de doeltjes om te voetballen voor de jongens gerestaureerd. Alles wat op het programma stond voor die dag school hadden we in een ochtendje klaar. Dus een lekker bakje koffie bij Kokkos was wel verdiend.

‘ s Middags zijn we souvenirs wezen kopen op een masaai markt waar iedere verkoper ineens je beste vriend was en vooral producten had met een ‘VERY GOOD PRICE MY FRIEND’. Na daar een paar uur rond gelopen te hebben had iedereen zijn laatste souvenirs verzameld. En zijn we door gereden naar een kunstenaar met de tuc-tuc om daar zijn werk te bewonderen. Daarna zijn we een soda gaan drinken bij Leonardo’s vanwege de hitte.

Weer terug gekomen op het resort hebben we even frisse duik in zwembad genomen om daarna snel op gefrist om naar de bush-baby’s te gaan om de aapjes met kleine banaantjes te voeren die ze met hun zachte handjes van pakte. Daarna moesten we flink onze handen wassen omdat de bush-baby’s handen schoon en zacht maken met hun eigen urine.

Toen brak de laatste avondmaaltijd aan bij Nomads. Waar we Ruth en de andere reisleiders in het zonnetje hebben gezet met wat kleinigheidjes. Weer op resort aangekomen kregen de deelnemers nog een aantal lieve woorden van Emely. En werd de avond afgesloten met wat sappies.

Liefs, van de Emy-Land Family

Emy-Land❤️

Weer een nieuwe dag op Emy-land....

Na een stevig ontbijt op het resort zijn we, allemaal gekleed in het oranje, naar school gegaan. Deze oranje kleding waren voor de koningsspelen. Toen we rond een uur of half acht op school waren zijn de dames daarom direct begonnen met het klaarzetten van deze koningsspelen. De spellen die gespeeld gingen worden waren onder andere: snoephappen, touwtrekken en estafette rennen. De jongens gingen verder met bouwen van hun shop, deze shop vordere lekker naarmate de dagen ook voorbij gingen. Het dak ging erop en de deuren werden erin gehangen. Ondertussen werd er ook begonnen met het verven van de shop. Terwijl de jongens druk in weer waren met hun shop zaten de meiden ondertussen ook niet stil.

De spellen stonden klaar en de kinderen waren inmiddels ook allemaal op school. De kinderen hadden de dagopening en vervolgens werd er volop begonnen met de koningspelen. Dit leide tot een daverend succes. Alle kinderen vonden het geweldig!

De spelen duurde tot een uur of 11. Vervolgens was het porridge en koffietijd. Iedereen kreeg even rust om wat vocht binnen te krijgen en na de koffie begon de bingo. Ondertussen werden er nieuwe school banken op school gebracht en werden deze ingegraveerd met de tekst die de sponsoren hadden opgegeven. De bingo leidde ondertussen tot de nodige frustatie maar werd een heel mooi uurtje waarbij iedereen met de eerlijk verdiende prijzen naar huis kon. En toen aan het einde van de ochtend was er nog een ceremonie ter ere van de sponsoractie van Ellen die vlaggen had gemaakt met de logos van alle sponsoren. Deze werden gehesen door de scouting die een pracht van een ceremonie hadden opgezet. Er was ook nog een verrassing voor de kinderen, want met de lunch kreeg iedereen een lekker stuk geit voorgeschoteld naast hun normale middageten. Deze geit was sochtends geslacht en vervolgens heerlijk klaargemaakt. De kinderen en leraren hebben ervan genoten. Na de lunch zijn we weggegaan van school, mede door de hitte maar ook doordat de meeste activiteiten voor die dag klaar waren. We hebben lekker een bak koffie genoten bij Leonardo's en smiddags zijn de jongens voor een geweldige massage gegaan en de meiden en reisleiders zijn naar Titus geweest, een raskeniaan met een heerlijk rastakapsel, maar bovenal een raskunstenaar, de mooiste dingen werden met de hand gemaakt uit hout en dit was erg gaaf om te zien. Het diner hebben we genoten bij Leonardo's. 'S avonds was iedereen gesloopt en na een klein sappie zijn we allemaal heerlijk gaan slapen.

Liefs, ons allemaal

Eerste dagen op Emy-Land

Zondag 28 april:

De tweede zondag is aangebroken. We beginnen weer met een lekker ontbijtje van Ruth, om vervolgens naar de Word of Life Church te gaan aan het strand. De kinderen van Ruth, Marion en Tracy, gaan ook weer met ons mee. Uit de kerk hebben we koffie gedronken met popcorn en cake en in de middag hebben we lekker bij het zwembad gelegen. ’s middagsheeft Felix, de man van Ruth, voor ons gekookt. We kregen weer heerlijke kip met friet en groente. Na het eten zijn we naar het strand gegaan en hebben we een strandwandeling gemaakt. De rest van de avond hebben we een rustige avond gehad.

Maandag 29 april:

De dag begon erg vroeg. 6 uur zaten we aan het ontbijt en om 7 uur gingen we op motors naar Emy-Land. De vakantie voor de kinderen was over, dus het was een hele drukte op school. Het was dan ook de eerste dag dat we alle kinderen op school zagen. Allereerst kijken we naar de ceremonie die ze elke maandag houden om de week te beginnen. Alle kinderen stonden netjes opgesteld in een rij en de vlaggen werden gehesen. Ook werd het volkslied gezongen en wij deden het Nederlandse volkslied erachteraan. Daarna begon de schooldag, het was nog geen normale schooldag voor de kinderen, want ze kregen nog geen les. Mirte, Yvianne en Liesbeth hebben de Koningsspelen en bingo van dinsdag voorbereid. Ellen en Marissa zijn aan de klassen de poetslessen gaan geven. De jongens zijn naar de houtzagerij gegaan om hout te halen en verder gegaan aan het winkeltje voor de school. Vervolgens moest er een geit gehaald worden, voor het feestmaal van de volgende dag! De kinderen gingen rond half 4/4 uur naar huis. Na schooltijd ging iedereen die een sponsorkindje heeft naar zijn sponsorkindje thuis. We gingen in 3 groepjes de sponsorkindjes bezoeken. Het was erg intressant om te zien hoe die mensen daar leven.

‘s Avonds hebben we bij Nomads aan het strand gegeten. En daarna bij ndege nog een drankje gedaan.

Liefs, van ons allemaal!

Jambo Bwana!

Vrijdag ging de wekker al om 5:00. Tijd om op safari te gaan! We vertrokken rond 5:45 met twee busjes naar het safaripark Tsavo East National Park. Het was een niet zo comfortabele busreis van 5 uur, over onverharde hobbelige weggetjes en over snelweg waar het inhalen vaak maar net goed ging. De groep was verdeeld over twee busjes. Het dak van de busjes kon omhoog, zo kun je tijdens de safari in het busje staan om alles goed te kunnen zien en je kunt zo ook heel goed foto’s maken.

Toen we aankwamen bij het park, hebben we direct de eerste safari game drive gedaan. We spotten al heel snel een olifant, die we van heel dichtbij hebben kunnen bewonderen. Er wordt direct gecommuniceerd met chauffeurs van andere busjes, zodat hun ook kunnen komen kijken. We gaan weer verder en komen veel apen, hele grote struisvogels, hartenbeesten en gazelles tegen. Ook spotten we nog een olifant. Je rijdt eigenlijk heel veel rond in het park, zoekend naar wild. Ook in het park zijn het veelal kronkelige, onverharde, hobbelige weggetjes en word je flink door elkaar geschud. Nadat we al deze beesten hebben gezien, rijden we naar een uitkijkpunt waar je heel goed de hutjes kunt zien waar we die nacht gingen slapen. Er worden wat foto’s gemaakt en na een korte stop rijden we weer verder en spotten we bijna direct een giraf. Hij stond heel dichtbij, recht voor ons, wat een heel mooi gezicht was. Na het maken van foto’s rijden we naar het ‘hotel’ waar we sliepen. We sliepen in hutjes op palen, wat een hele leuke ervaring was. Toen we aankwamen werden we ontvangen met een mangosapje (wat we allemaal heel lekker vinden) en checkten we in. We brengen de bagage naar de hutjes en gaan daarna lunchen. De lunch bestond uit een buffet met allerlei lekkere dingen, zoals kip, groenten, fruit en toetjes. Na de lunch gaan we al snel weer de volgende drive doen. Deze drives duren elke keer rond de 2 uur. Tijdens de tweede reis spotten we onder andere twee leeuwinnen. Deze lagen best wel ver in het gras, dus reden we een stukje het gras in (wat eigenlijk niet mag) om ze goed te kunnen zien. We reden weer verder en je komt heel vaak gazelles en hartenbeesten tegen, dus op den duur heb je dat wel een beetje gezien. Ook zien we nog twee buffels onder een paar bomen zitten. Ondertussen ging de zon ook onder, maar omdat het redelijk bewolkt was, was de zonsondergang helaas niet heel bijzonder. Na weer een poosje rondgereden te hebben, zien we in de verte twee giraffen lopen, dus de chauffeur gaat direct plankgas ernaar toe en we worden weer lekker door elkaar geschud. We komen dichterbij en zien dat er wel 5 giraffen bij elkaar lopen. Ook hier komen we weer heel dichtbij.

We zijn alweer bijna bij de hutjes terug, als de chauffeur om koekjes vraagt voor de vogels. Hij legt kruimels bovenop de bus en direct komen er vogels bovenop de bus zitten, wat wel heel leuk was om te zien.

Weer terug aangekomen bij het hotel, gaan we avondeten, wat ook weer uit een buffet bestaat. Voordat we gaan eten zitten we nog even buiten op een hoger terras en komt er een olifant aanlopen, die we van heel dichtbij van bovenaf kunnen bewonderen. Na het eten doen we nog even een drankje en gaan we redelijk op tijd naar bed.

Zaterdag ging de wekker namelijk alweer om 6 uur, want om half 7 gingen we weer een drive doen. We wilden heel graag nog luipaarden zien en na een poosje remt de chauffeur opeens, omdat er drie luipaarden op de weg lagen. We kwamen steeds dichterbij en we hadden er zo een heel mooi zicht op. Na deze derde drive, gingen we ontbijten, ook weer in de vorm van een buffet. Na het ontbijt was het tijd om weer in te pakken en uit te checken. Toen we stonden te wachten op de busjes, werden er in de verte een leeuw en leeuwin gespot, 1 van de 2 busjes van ons was kapot, dus we gingen met z’n negenen in 1 busje onderweg ernaar toe. We reden ernaar toe en hebben ze in de verte zien wegrennen en helaas niet meer van dichtbij gezien. Hierna gingen weer terug richting Ndege en het was weer een hobbelige, stoffige, lange reis.

Teruggekomen bij Ndege, gingen we het zwembad in en vervolgens gingen de jongens naar het strand bij Lymington’s en de meiden wilden souvenirs shoppen. Hierna hebben we met z’n allen gegeten bij Lymington’s.

Ondertussen kijken we ernaar uit om maandag weer terug te gaan naar Emy-Land.

Liefs,

Allemaal

?

Jambo!

Dag 7 alweer vanaf vertrek. De dag begonnen met een heerlijk ontbijt van Ruth. Hierna op de scooter weer naar Emyland school. Het regende best hard dus poncho aan en gaan. Op school aangekomen begonnen we met de opening. De kinderen en ook wij zongen een lied voor de klas. De jongens zijn hard aan de slag gegaan verder met het huisje in elkaar timmeren. De meiden hebben 4 klaslokalen geverfd met behulp van de kinderen van Emyland die deden schoonmaken. We zijn een uurtje eerder gestopt, omdat de warmte iedereen opbrak. Hierna een verfrissende duik in het zwembad en hebben we een lekker hapje gegeten met elkaar bij Nomad. Een prachtig restaurantje aan het water. We sloten de avond af door een spelletje met elkaar te doen. Toen lekker slapen, op weg naar de volgende dag op Emyland!

Volgende ochtend weer begonnen met heerlijk ontbijt en weer naar Emyland. Vandaag hebben de jongens het timmerwerk afgemaakt en de meiden de buitenkant van de school geverfd. Ook zijn er pannekoeken voor de kinderen gemaakt, lekker een keer een extratje! Hierna zijn we met keniaanse jongeren de straat opgegaan om spullen te verkopen aan de bevolking om zo ons eigen eten te kopen voor die avond. We hebben toen met zn alleen het eten klaar gemaakt en heerlijk gegeten. Een hele ervaring hoe de onderhandeling gaan en wat de waarde van spullen zijn voor de bevolking. Hierna zijn we heerlijk met zn allen naar de Congoriver gegaan. We hebben hier om het kampvuur gezeten met elkaar en Albert heeft gitaar gespeeld en gezongen. Daarna weer terug naar het verblijf om het ontbijt voor de safari klaar te maken, want half 6 moeten we alweer klaar staan. Tot snel!!! Liefs van ons allemaal?

Vervolg Kenia reis

Jambo! Wat leuk dat je weer een kijkje neemt op onze reisblog.

In deze blog willen we jullie graag vertellen wat we de afgelopen dagen hebben gedaan.

Zondag:

We vertrokken zondagmorgen naar een kerk bij het strand. We vierden hier pasen en zongen hier met elkaar verschillende liederen. Dit was heel bijzonder om mee te maken. Hierna vertrokken we weer naar Ndege en doken we het zwembad in. Hierna gingen we met elkaar eten, de man van Ruth had voor ons gekookt. We aten kip en vis, wat was het lekker! S middags hebben we verder wat uitgerust van alles. Aan het einde van de middag kwamen Albert en Jane met de kinderen. De kinderen gingen liederen zingen, hierna zongen we nog met elkaar. Albert speelde op zijn gitaar, het was een ontspannen zondag!

Maandag:

Maandagmorgen ging om half 6 de wekker, om 6 uur hadden we ontbijt. We waren allemaal nog erg moe. We vertrokken hierna rond kwart over 7 naar Emy-Land. Hier hadden we allemaal naar uitgekeken en waren we heel benieuwd naar. We gingen op de moters hier naartoe. Aangekomen op Emy-Land kregen we een rondleiding van de school. Toen kwam de eerste schoolbus met kinderen. Wat waren ze leuk! De jongens gingen met de jongens voetballen en de meiden gingen de meisjes vermaken. De meiden vonden het touwtje springen en schommelen geweldig. Na een poosje kwam ook de tweede klas aan. We werden voorgesteld aan elkaar en de kinderen gingen liederen voor ons zingen zoals het Keniaanse volkslied. Hierna stelden wij ons voor en gingen we ‘lees je bijbel, bid elke dag’ en ‘opent uwe mond’ voor de kinderen zingen. Hierna vertelde de leraar het bijbelverhaal van Adam en Eva. Toen hadden we pauze en kregen we porridge, dit smaakt een beetje naar zoete brinta. Hierna gingen Marissa en Liesbeth de kinderen leren hoe ze moesten tandenpoetsen. De jongens gingen alvast hout halen voor het winkeltje wat we gaan bouwen.

Hierna gingen we middageten, we aten rijst met soort groene bonen. We bespraken daarna de planning voor de volgende dag. We werden rond 2 uur opgehaald door de motors, ze brachten ons naar de ijssalon. Hier namen we een lekker ijsje. Toen vertrokken we naar Ndege waar we gingen zwemmen en zonnen. Rond een uurtje of 6 gingen we avondeten, bijna iedereen nam ‘chicken in a basket’. Want ja, dat moest heel lekker zinn. Hierna gingen we weer naar Ndege. Hier oefenden we nog een liedje voor de volgende dag en zaten we nog bij elkaar.

Dinsdag:

Dinsdagmorgen ging de wekker gelukkig een half uurtje later, om 6 uur. Maar wat een regen was er, het leek haast niet te stoppen. We werden daarom met de schoolbus naar Emy-Land gebracht. We begonnen hier de dag. Ook zongen we het ingestudeerde liedje ‘father Abraham had many sons’. We dronken hierna Porridge. Hierna begon het echte werk. 3 klaslokalen werden gebezemd en schoongemaakt. De kinderen hielpen ons hierbij en vermaakten ons door veel liedjes te zingen. De jongens begonnen ondertussen aan het winkeltje. Toen was het etenstijd, we aten mais met bruine bonen. Dit was wel even wennen voor sommige onder ons. Hierna was het tijd voor het verven. Iedereen hielp enthousiast mee, om half 4 hadden we 3 klaslokalen geverfd. Wat knapte dat op zeg! We vertrokken toen weer van Emy-Land, de ene ging een massage doen, de ander weer naar Ndege. Felix, de man van Ruth had weer voor ons gekookt. We aten heeerlijke spaggeti bolognese. S avonds speelden we nog wat spelletjes met elkaar en toen was het alweer tijd om ons bed op te gaan zoeken.

Leuk dat je onze blog weer hebt gelezen, we hopen nog veel meer blogs voor jullie te maken!

Namens de groep,

Liesbeth

Eerste dagen in Kenia

Donderdag 18 april

The Day! ‘Hebben we alles?’ Klonk het op Schiphol. ‘Kom dan gaan we de koffers droppen.’ En daar gaan we. Op naar Kenia. Vol enthousiasme gaan 10 ‘mzungu’s’ een tof avontuur tegemoet. De reis ging voorspoedig. Ondertussen werd de polonaise gelopen door Emely en Jurrian. De rest zat lekker voor zich uit te staren of rondjes te lopen door het vliegtuig. Ellen was overigens bijna de hele vlucht heerlijk aan het slapen.

Aangekomen in Nairobi, werden we een keer of 10 samen met onze koffers gecheckt. Cultuurverschil merk je direct. Dat merkten we wanneer we onderweg naar Diani waren. Maar dat komt zometeen.

We wachtte op onze vlucht naar Mombasa van maar een uurtje. Toen we uit het vliegtuig stapte, kwam er een behoorlijke hitte op ons af. Jurrian had het zooooo warm dat hij van zijn lange broek een korte broek maakte.

Daar aangekomen; wachtte Ruth samen met de assistent manager van Emy-Land op ons. Wat een vriendelijke, lieve mensen!

Op de parkeerplaats danken we onze Heer dat Hij ons gespaard heeft tijdens onze reis. Joshua de manager van EL ging voor in gebed, hand in hand in een kring.

Daarna stappen we de bus in en rijden we door Mombasa richting de ferry, waar we nog een klein uurtje op moesten wachten.

Aangekomen in Diani, werden we plotseling aangehouden door de politie. Het duurde aardig lang, omdat de politie best wel heel erg corrupt is. We werden gecheckt en nog een keer gecheckt.

Gelukkig werden we gered door de buschauffeur en mochten we na een kwartier verder rijden. Na een rit van ongeveer 3 uur kwamen we aan bij Ndege House. Desondanks was het toen een uurtje of 3 in de nacht en allemaal doordrenkt van het zweet. Man, wat was (en nog steeds) het warm. We zetten onze koffers in ons huisje. De meiden hebben een huis met z’n allen en de jongens ook met z’n allen. En de leiding slaapt in het grote huis. (Verschil moet er wezen) daarna evalueren we de dag en spreken we de dag door voor morgen.

Vrijdag;

Gisteren gingen we op kraambezoek bij Emy, het dochtertje van goede vrienden van Emely. De jongens bleven heerlijk chillen bij het zwembad en de meiden gingen mee.

We werden verwelkomt door Albert en Jane en hun 4 dochters en de kleine, piepkleine Emy. We gingen naar het kamertje waar zij lag in een soort van bedje. We bidden met z’n allen, en zingen mooie liederen. Wat toch wel veel van de meiden tot tranen bracht. Een mooi, bijzonder moment.

We hadden bananen meegebracht en deelden deze uit aan de kinderen van de buurt. Daarna gingen we naar binnen en bidden en zingen we weer met zn allen. Weer een mooi moment.

Vrijdagavond eten we heerlijk bij het strand. Met een cocktail erbij. Dat was echt genieten.

Zaterdag:

Vannacht heeft het veel geregend. Dat was ook echt nodig want op dit moment is er veel droogte hier in Kenia.

We hebben genoten van het heerlijke ontbijt dat Ruth, Marc en Mirte voor ons hebben gemaakt. Daarna gaan we naar de kerk.

We moesten ons 1 voor 1 voorstellen. Het was een dienst voor doven en alles werd in gebarentaal vertaald voor de dove mensen.

Man, man, man. Wat was het warm. Na 1,5 uur zweten verlieten we de kerk en dronken we een heerlijk bakkie koffie.

Daarna gaan alle jongeren naar het strand. We genieten van de heerlijke Keniaanse omgeving en cultuur.

Na heerlijk gechild te hebben, komen Emely, Pieter en Ruth ons ophalen met de van. Als verrassing hadden ze een heerlijke lunch meegenomen, want we gingen naar Brenda, een leerling van Emy-Land die al zes weken in het ziekenhuis ligt vanwege nierproblemen.

Heeeeel erg indrukwekkend om zo’n lief, klein meisje in het ziekenhuis te zien. We bidden met de assistent-manager en de vader van Brenda en zingen ‘Hoger dan de blauwe luchten’ veel van de meiden krijgen weer tranen in hun ogen omdat het zo’n bijzonder moment is.

Zo hebben we weer heel wat meegemaakt deze twee dagen dat we hier in Diani beach zijn.

Er volgen nog heel wat meer avonturen. Volgende week hopen we Emy-Land te werken. Waar we natuurlijk ook heeeeeel veel zin in hebben.

Stay tunend.

Namens de groep,

Yvianne